Vorige maand kondigde ik al aan dat ik in de eerste plaats stevig wilde verder trainen in februari en dat is het ook geworden. Slechts één wedstrijdje liep ik in de afgelopen maand en het was dan nog een sprintje. Mijn bedoeling was daar in de eerste plaats om te testen hoe goed of slecht ik recupereer. Op zaterdag liep ik 7.5 uur in een grote lus naar het PK in Deinze en terug. Op zondag trok ik dan richting Cadzand voor een halve marathon. Vanaf het station van Knokke ging het al lopend naar de start langs het Zwin en de internationale dijk.
Tijdens de wedstrijd was mijn start natuurlijk niet echt super. De eerste kilometers waren pal tegen de harde wind in. Ik verzeilde in de tweede groep en hield me daar kalm. Eens we keerden en dus de wind in de rug kregen, was ik bij degenen die van het groepje wegliepen en probeerden naar het groepje voor ons te lopen. Het lukte maar half en half want die mannen voor ons hadden natuurlijk een gelijkaardig idee. De hele tijd met wind in de rug over het strand en over de dijk was het voor mij het tempo zo hoog mogelijk houden. Ik vond dat ik er vrij goed in slaagde. Eens we dan het strand af moesten om door de duinen terug naar Cadzand te lopen zat ik nog steeds kort achter de lopers die ik al de hele wedstrijd voor me uit zag lopen. Dan was het een achttal kilometer tegen de wind inbeuken over het licht golvende duinenpad. Hier ontbrak het me toch wat aan power in de benen om nog veel spectaculairs te doen. Ik behield gewoon mijn positie maar naderde zeker niet op de lopers voor mij. Uiteindelijk kwam ik als negende toe in Cadzand in een tijd van 1u20. De conclusie was voor mij vooral dat ik de hele wedstrijd leuk had kunnen meespelen en dat ik toch vrij vlot herstel van mijn lange duurlopen. Daarna ging het al lopend terug naar Knokke met een doorsteek van de Zwingeul en eens alle hoekjes en kantjes van het Zwin verkennen. Dat was een mooie manier om mijn vijf loopuurtjes van de dag te verzamelen.
De rest van de maand was het al trainen wat de klok sloeg. In februari haalde ik elke week vlotjes de 250km. Meestal ging het er zelfs een flink eind over en een paar maal haalde ik zelfs de 300km. Ook de tempo’s gaan intussen erg vlot, soms zelfs rapper dan ik zou willen. Het wordt dan ook tijd om de trainingen eens in wedstrijden om te zetten. In maart zal ik terug wat in wedstrijden opduiken met als bedoeling er helemaal te staan aan het einde van de maand in Parijs. De Fransozen in eigen hoofdstad nog eens naar huis lopen lijkt me wel een leuk plan.