Hoewel ik het lang niet eens ben met alles wat uit Chamonix komt (om een ferm understatement te gebruiken) zitten ze er deze keer wel boem pats pal op: Des porcs et des muffles?
Nu moet alleen nog het besef volgen dat ze het voor een groot deel zelf gecreëerd hebben met hun overdreven hypen. Hopelijk volgt dat nog.
Niet dat het iets zal uithalen. De nagel die ze het hardst op de kop slaan is “Les principaux intéressés ne se sentiront sûrement pas concernés. Nous sommes pourtant tous concernés, tous coupables, tous responsables, de permettre l’émergence de tels comportements.” En ja, die “tous” slaat zonder enige twijfel ook op mij.
-
Recent Posts
Recent Comments
Categories
Archives
Dat het hypen de nadelen van de massa met zich meebrengt, lijkt me evident. Authenticiteit is het eerste slachtoffer en een spoor van zwerfvuil één van de vele nadelige symptomen. Ik vind het wel kort door de bocht wanneer je stelt dat het probleem mee ‘gecreëerd’ wordt door de grootteorde van de organisatie. Het blijft de individuele persoon die al dan niet beslist om zijn vuil zomaar weg te gooien. Vervuiling is in eerste instantie de verantwoordelijkheid van diegene die vervuilt. Daar waar veel mensen samen zijn, is de concentratie aan ‘zwijnen’ in de groep niet per se groter, maar wel het absolute aantal aan zwijnen. Aldus zal het totaal volume afval op en langs het parcours ook significanter zijn. Daar waar het vuil anders verspreid ligt over de trajecten van verschillende wedstrijden, komt het nu door het aanzuigeffect van de grote organisatie voor op één enkele route. Het probleem op zich is er dus niet groter op geworden. Wat UTMB betreft: er valt weinig af te dingen op hun afvalbeleid. Zowel wat betreft bewustmaking of preventie en post hoc ‘therapie’, is hun werkwijze redelijk volgens het boekje.
De ‘hype’ heeft ook zijn minder negatieve keerzijden: het inspireert sommige mensen tot ondernemen: in het kielzog van het ‘mega-event’ komen er jaarlijks nieuwe, (nog) niet gehypete, nog niet door commercie besmette, kleine organisaties bij wat het aanbod aan leuke, pure natuurkoersen alleen maar vergroot. ‘Let a thousand flowers bloom!’ Er zijn vandaag talloze (betere?) alternatieven voor de moeder van de trailrun… Keuze zat.
De hype plaatst het hele ultratrail-gebeuren ook in een breder daglicht: dit is geen obscure nichesport exclusief voor wereldvreemde loopzeloten…
Geen fout woord over de TDS van dit jaar overigens. De hele JFK-toestand bij de inschrijvingen in Chamonix en de opgeklopte ochtendshow die in Courmayeur de strot wordt ingeramd, waren boven op de col de Youlaz reeds vergeten… Hierna alleen peis en vree… het welbevinden. Hype is meer dan alleen maar teloorgang. Maar ook ik maak me geen illusies.
Groeten.
Je vergeet toch een paar zaken:
- Het publiek dat aan een utmb deelneemt verschilt van het publiek dat aan kleinschalige wedstrijden deelneemt. Op net dezelfde manier is het publiek van de 20 van Brussel verschillend van het publiek van een kleine jogging.
- Het publiek van de eerste utmb verschilt sterk van het publiek van de utmb die ik liep en dat verschilt nog eens sterk van het publiek van de utmb van dit jaar.
- Mensen gedragen zich anoniem in grote groep anders dan in kleine groep waar iedereen hun kent.
JFK heb ik nog niet gelopen, maar aangezien die afsluit op iets van een duizend deelnemers kan ik me niet goed inbeelden dat de inschrijving in iets te vergelijken valt met Chamonix. Is het zo’n chaos tijdens de JFK?
Overigens weet ik niet wat je bedoelt met “de moeder van de trailrun” maar ik mag toch hopen dat het geen wedstrijd is die zijn eerste editie pas in 2003 kende.
Ik zie dat je alles wel degelijk goed hebt begrepen. De aanhalingstekens bij “moeder van de trailrun” – noem ze ironisch accenten – was ikzelf vergeten. Doodzonde! Ik moet er ook om lachen dat UTMB zich profileert als de enige echte (‘le’ Big Mac van het ultratrail-gebeuren). De ‘moeder’ is schatplichtig aan vele moeders en grootmoeders… en dat gaat terug tot de tijden dat de dieren nog spraken.
Ik denk echt dat we op dezelfde golflengte zitten, maar persoonlijk zou ik de dingen niet zo ongezouten durven poneren.
Ik ben niet naïef. Ik ben me bewust van het commercieel gehalte van de UTMB en ik weet dat in grote groep de mens zich anders pleegt te gedragen dan wanneer onder bekenden. Ik hou echter niet van het a priori afschieten van een organisatie uit een soort van principiële allergie voor alles wat ‘groot’ is. In jouw optiek mist ‘groot’ de essentie van het natuurlopen, ‘groot’ is te duur, ‘groot’ heeft te veel regels, ‘groot’ zoek winst, ‘groot’ trekt een hoop volk aan dat daar eigenlijk niet hoort te zijn, ‘groot’ is verwaand, arrogant en onpersoonlijk en ‘groot’ werkt de vervuiling in de hand omdat er in een ‘grote bende’ meer anonimiteit heerst. Maybe so, en dat de respectievelijke publieken verschillend zijn over tijd en volgens ‘volume’ van het deelnemersveld is al helemaal correct, maar daar kan men niet zwart-wit uit afleiden dat ‘groot’ per definitie ‘slecht’ zou zijn, of de vervuiling in de hand zou werken. Het blijft het individu die de beslissing neemt wat betreft de biologisch voetafdruk die hij achter laat.
Het is in ieder geval niet zo dat ik plots mijn afval ga weggooien omdat ik tussen mensen loop die ik niet ken, of omdat ik iemand anders het ook zie doen… Anonimiteit kan gedragsveranderend zijn, maar ook dat heeft zijn limieten, denk ik.
Met die anonimiteit viel het tijdens de wedstrijd (TDS) overigens nogal mee. Eenmaal wat opgeschoven uit het pak waren ritme en positie quasi constant en de spoeling aan deelnemers per lopende meter eerder verdund. Excusez mon french, maar dat was goed genoeg voor leuke babbels onderweg met die andere eenzaat die even je pad kruiste. De laatste 10K liepen we dan toch met zijn drieën samen en in de geest van de wedstrijd zijn we ook samen over de meet gekomen. Fijn.
Ik gun UTMB het succes waar ze naar streven (ook al distantieer ik me van alle commerciële aspecten die hiermee gemoeid zijn), en ik probeer te focussen op de positieve kant (die er zeker is). Ik ben me volkomen bewust van de ongewenste neveneffecten en ik kan alleen maar hopen dat de organisatie zich daar ook van bewust is en er alles aan doet om één en ander te voorkomen. Het zwijntjesartikel pleit voor hen.
By the way, ook kleine organisaties pakken graag uit met het aantal deelnemers… Zijn we niet allemaal in hetzelfde bedje ziek?
Ik ben niet helemaal zeker wat je commentaar op ‘JFK’ betreft, maar met de JFK-toestand in Chamonix bedoelde ik niks meer dan de lange rijen bij de inschrijvingen (afhalen startnummers, controle rugzak, etc…): het had allemaal veel weg van de lange rijen waar men op grote luchthavens wel eens in verzeild geraakt. Veel volk in Chamonix dus, beetje chaos, maar iedereen wel vriendelijk en behulpzaam (dat laatste in tegenstelling tot JFK).
Weet je, ik hou van lopen tout court. Het allerliefste onverhard, in volle natuur en ongeacht het weer, maar ik kan me evenzeer opladen voor een snelle 42K. Trainen gebeurt quasi altijd in het veld. De 20K van Brussel vind ik dan weer niet echt een leuke wedstrijd – hoe zou dat komen? TDS was een probeersel passend in mijn loopkraam, ook passend in mijn (vakantie-)planning en mijn familieleven. TDS loste onverhoopt alle verwachtingen in.
Op de keper beschouwt: vreest niks, maar ptityeti.be draagt ongewild op zijn eigen(zinnige) ludieke manier bij tot de ‘hype’!! Expert opinion! – het gaat erin als zoete broodjes, waarvoor welgemeende dank. En deze keer is er geen ironie mee gemoeid.
And the beat goes on…
Nu lees ik toch een pak dingen die ik absoluut niet gezegd of geschreven heb. In mijn vorige reactie sprak ik heel bewust over “verschillend” en “anders”. Niet over goed of slecht.
Het is ook zeker niet dat ik bij voorbaat afschiet wat groot is. Voor de utmb zijn er heel concreet drie acties die ze ondernomen hebben en waarmee ik het bijzonder grondig oneens ben. Over twee daarvan zal je op deze blog posts vinden.
Ook de kleintjes hebben zeker boter op het hoofd. Je moet er maar eens op letten hoeveel websites van trail op hun homepage erg prominent en vol trots het logo “course qualificative” staan hebben. Alsof dat zowat het belangrijkst is dat over de wedstrijd te weten valt…
Met JFK had ik je dus helemaal verkeerd begrepen. In deze context denk ik bij JFK in de eerste plaats aan de (naar deelnemersaantal) grootste Amerikaanse ultra.