In maart nam ik samen met Siebrig deel aan de Barcelona Rogaine. Zoals de naam laat vermoeden gaat deze door in de buurt van Barcelona, in Spanje. Als twee niet orientatielopers vind ik dat we het er vrij goed van af hebben gebracht, maar dat wil ik natuurlijk wel eens wat meer in detail bekijken. Vandaar, een analyse van onze prestatie.
Eerst en vooral: hoe goed of hoe slecht deden we het nu eigenlijk. Hieronder staat een grafiek van het aantal gescoorde punten in functie van het aantal gevonden posten.
We zien een erg mooie correlatie tussen het aantal posten en het aantal punten. Dat zal waarschijnlijk niemand verwonderen. Om goed te scoren moet je in de eerste plaats langs genoeg posten passeren. En daarvoor moet je in de eerste plaats hard kunnen lopen. Soms is het leven simpel. Wij zijn de rode bol. Zoals je ziet staan we behoorlijk goed geplaatst, zij het op respectabele afstand de echt goede ploegen. Er zijn ook een paar oranje bolletjes. Dat zijn de teams die over tijd zijn toegekomen. Dan krijg je strafpunten, wat hun natuurlijk wat naar onder duwt.
Laat ons even kijken bij welke posten al deze punten gescoord werden. Hieronder staat voor elke post hoeveel keer hij gevonden werd. De rode zijn degene die wij vonden, de blauwe lieten we voorbij gaan.
Je ziet dat ze de meeste hoog scorende posten netjes opraapten. De meest in het oog springende is post 85. Achteraf bekeken hadden we die gewoon moeten meenemen. Aan het einde van de wedstrijd waren onze keuzes eerlijk gezegd niet altijd de beste. Daar hebben we toch wat punten laten liggen. De andere 8- of 9-punters die we niet aandeden zijn 82 en 93. Maar je ziet dat die niet bijster populair waren. Die lagen gewoon redelijk afgelegen. Bij de populaire posten die we niet aandeden zien we vooral 33, 71 en 75. Post 75 is mijn grote frustratie van de wedstrijd. Die lag aan de andere kant van het pad dan wat op de kaart stond aangeduid. We hebben daar redelijk wat tijd verloren om uiteindelijk met lege handen verder te gaan. De meerderheid van de ploegen is uiteindelijk duidelijk wel eens naar de overkant van het pad gaan kijken. Nummer 71 is dan weer eentje die niet ver van start en aankomst lag. We hadden die bewaard voor als er op het einde wat tijd over zou zijn, maar daar zijn we niet aan toegekomen. Nummer 33 zijn dan weer wat makkelijke punten die we op het einde laten liggen hebben. Die hadden ze eigenlijk ook moeten hebben.
Daarmee zien we al of onze keuzes wat overeen kwamen met die van de rest. Maar waren we snel om onze posten te vinden? En waar waren we erg sterk of gingen we juist helemaal de mist in? Hieronder kan je van elk tussenstuk zien hoe lang wij en de andere teams er over deden om van de ene naar de andere post te geraken. Het rode bolletje zijn wij. Ik beperk me natuurlijk tot de verbindingstukjes die wij gelopen hebben. De andere interesseren me een stuk minder.
Je ziet dat een paar ploegen er wel heel lang over deden om een bepaald stuk af te leggen. Ik zoom daarom wat in op de onderste helft van de plot.
Meestal zien we dat wij bij de snellere teams waren. Een paar teams (die gewoonlijk voor ons eindigden) zijn rapper, maar de meerderheid ging een stuk trager. Over het algemeen niet slecht gedaan. Een paar van de trajecten zijn toch wat bijzonder.
Het eerste dat er afwijkend uit ziet is 51-42. Sommige teams deden er gigantisch lang over, met een uitschieter van 40 minuten. Die was inderdaad niet zo eenvoudig te vinden. Wij hadden het geluk dat we dit als een van de eerste posten deden waardoor nog vele ploegen samen zaten en het zijn anderen die het voor ons gevonden hebben. Alleen hadden we daar zeker en vast veel tijd kunnen verliezen.
Een volgende opmerkelijk stuk is van 65 naar 74. Hier waren we plots een stuk trager ten opzichte van de rest. De reden is een fout van mij. Ik had nogal laat door dat ofwel mijn kompas niet klopte ofwel we niet op het pad zaten waarop we moesten zitten. Zoals gewoonlijk loog het kompas niet.
Vervolgens, op weg naar 92 waren we wel erg goed. Dit wist ik tijdens de wedstrijd. De post was niet zo evident wat verloren op de helling geplaatst, maar we hebben die echt perfect aangedaan. Potentieel kon je hier erg veel tijd verliezen. Sommigen hebben dat dan ook gedaan, met een uitschieter die er een vol uur over deed om de post te vinden. Hoeveel de post niet gevonden hebben kunnen we natuurlijk niet zien.
Op weg naar de volgende post (66) deden we onze bonus opnieuw teniet. Hier hadden we problemen met erg dichte vegetatie (inclusief doorns) waar we amper door geraakten. Op de kaart was geen onderscheid naar vegetatie te zien, dus dit moeten we als pech klasseren. Door een lichtjes andere lijn te nemen heb je mogelijk geluk en win je een tiental minuten.
Vervolgens van 36 naar 46… Dat is langsheen de fameuze post 75 die we niet vonden. De ploegen die post 75 wel vonden heb ik hier aan toegevoegd. De meeste ploegen waren dus sneller dan ons een hadden onderweg nog eens zeven punten gescoord die wij niet hadden. Het blijft het meest frustrerende moment van de wedstrijd.
Het volgende dat me verrast is van 81 naar 84. Blijkbaar waren we daar de snelste ploeg. We liepen er inderdaad wel goed en vonden de post direct, maar dat was naar mijn mening een evidente post. Ik had dus verwacht dat de andere ploegen die even moeiteloos als wij zouden gevonden hebben. Dat wij de snelste waren en dat velen er blijkbaar moeite mee hadden verwondert me.
Verderop zitten geen grote verrassingen. Er zijn een paar posten waar we behoorlijk snel waren en een paar waar we een paar keer goed op de kaart gekeken hebben, maar over het algemeen hebben we die gewoon op ons niveau gelopen. Op het einde zie je dat een bepaald traject maar door erg weinig ploegen werd gelopen. Daar waren onze keuzes waarschijnlijk niet de meest ideale. De andere kozen gewoon een betere weg.
Om af te sluiten stel ik nog even op een geschetste kaart voor wat het meest populaire parcours was. Het bedriegt natuurlijk behoorlijk, want geeft je geen enkel idee van reliëf en dergelijke.
De bollen stellen de verschillende posten voor en hoe dikker de bol, hoe meer punten hij opbracht. De blauwe bol in het noordwesten is de start en aankomst. Vandaar dat daar zoveel lijntjes uit allerlei richtingen toekomen. Elk rood verbindingslijntje is een verbinding die door minstens een ploeg werd gelopen. Hoe dikker het lijntje, hoe meer ploegen de verbinding liepen. De route die wij liepen is de brede groene lijn. We liepen in wijzerzin.
Je ziet dat onze keuzes overeen komen met die van de meerderheid. Dat geeft aan dat we op het goede spoor waren en niet al te absurd gedacht hebben. Opnieuw zie je dat we op het einde een paar minder logische keuzes maakten waarmee we toch een paar extra puntjes laten liggen hebben. Maar al bij al een erg mooi resultaat van ons.