Laatste nieuwsbrief

De beslissing is genomen: de samengevoegde nieuwsbrief van februari tot juli wordt mijn laatste. De eerste die ik schreef was die van januari 2008. We zitten dus aan een mooie reeks van bijna tien jaar. Waarom de beslissing om er nu mee op te houden? Dat heeft een paar redenen:

Veranderende tijden
Als eerste zijn de tijden veranderd. De technologie heeft de afgelopen tien jaar niet bepaald stil gestaan. Waar een nieuwsbrief via e-mail in 2008 een heel logische keuze was, is dat vandaag een pak minder evident. Vandaag is de evidente keuze om naar sociale netwerken te kijken. Met wat ik deed of wilde doen liep ik in elk geval tegen de limieten van e-mail aan (zie verder).

Te strakke timing
Ik heb me al die tijd, met een paar kleine uitzonderingen, netjes aan een schema van een nieuwsbrief per maand gehouden. Dat was bewust. Als ik niet een dergelijk duidelijk stramien vastleg weet ik van mezelf dat het al snel zou verwateren en uiteindelijk compleet stilvallen. Die regelmaat heeft natuurlijk het nadeel dat het schrijven van de nieuwsbrief soms valt in periodes dat het een pak minder past. Een aanzienlijk deel is raprap op de trein van en naar het werk geschreven. Dat komt de kwaliteit niet echt ten goede. Als ik iets doe ter vervanging van de nieuwsbrieven (normaal gezien wel) zal het in elk geval zonder een zelfopgelegd tijdsschema zijn. Als ik tevreden ben over het resultaat wordt het publiek. Eerder niet. En wanneer dat precies is, daar ga ik me echt niet mee opjagen.

Foto’s
E-mail is niet echt geschikt voor foto’s. Het kan natuurlijk wel om foto’s in een mail te gebruiken, maar het resultaat is zelden optimaal. In de loop der jaren heb ik pakken foto’s genomen waar ik niet veel meer mee deed dan online dumpen omdat het tekstuele van de nieuwsbrief voorrang kreeg. In de toekomst wil ik veel meer de nadruk op foto’s leggen en het belang van de tekst wat naar achteren schuiven.
Een poging om de teksten te versterken met foto’s heb ik gedaan met de pdf-versies van de nieuwsbrieven. De belangrijkste conclusie is dat ik niet de tijd heb om op die manier het tempo van eens per maand vast te houden. Op zich is het wel een manier van werken waar ik veel meer tevreden over ben dan over de zuivere tekst. Een groot nadeel van die manier van werken is dat het de tekst is die dicteert hoeveel foto’s ik kan gebruiken. Soms heb ik er een heel pak en moet ik zwaar selecteren. Op andere momenten heb ik er dan weer geen en moet aan anderen vragen of ik een foto van hun mag gebruiken (tijdsintensief!) of moet ik tevreden zijn met iets dat niet echt helemaal geschikt is.

Variabiliteit
Niet alle maanden zijn gelijk. Langs de ene kant had ik het vaste stramien van eens per maand echt wel nodig om ervoor te zorgen dat er effectief af en toe een nieuwsbrief was. Langs de andere kant heb je soms maanden waarover ik genoeg kan vertellen om een boek te vullen. Dat zorgt dan voor een nieuwsbrief van een paar pagina’s. In e-mail is dat een gigantische lap tekst die toch geen kat leest. Andere maanden heb ik eigenlijk niets te vertellen wat dan resulteert in een niet bijster interessant paragraafje. Dat de mensen dan wel rap even lezen. Globaal gesproken is voor de meest interessante nieuwsbrieven e-mail dus eigenlijk het minst geschikt.

Wat het in de toekomst dan wel gaat worden is een goede vraag. Ik heb verschillende ideeën waarvan ik de haalbaarheid aan het overwegen ben. Als iemand suggesties heeft mag je die gerust meegeven. Ik beloof natuurlijk niet dat ik alle suggesties zomaar zal volgen.
De belangrijkste criteria waar ik naar kijk:
* Goede integratie met foto’s
* Archiveerbaar
* Flexibel (ik wil mijn zin kunnen doen en niet in een vast voorgekauwd stramien opgesloten zitten)

This entry was posted in Nieuwsbrief. Bookmark the permalink.

7 Responses to Laatste nieuwsbrief

  1. Kevin says:

    Hallo,

    Instagram lijkt mij een goede optie.
    Je kan regelmatig een foto posten. En met de optie ‘mijn verhaal’ kan je familie, vrienden, fans,… laten volgen wat je die dag aan het doen bent (die beelden verdwijnen wel na 24u).
    Zo volg ik bvb bekende wielrenners/wielerploegen en lopers (oa Sébastien Chaigneau en Anton Krupicka).

    Veel succes nog en bedankt voor de nieuwsbrieven,

    Kevin

  2. Adriaan says:

    Super bedankt voor alle tijd en inspiratie die je in je mail blogs gestoken hebt.
    Ik hoop echt dat je door blijft posten in je eigen tempo en enige stijl om mensen zo als ik te blijven inspireren op ons eigen niveau. Dank en hopelijk tot snel in een volgend stukje op je site of zo http://blog.ptityeti.be/

    Adriaan

  3. Lulu says:

    Toch erg jammer! Ik las je mail altijd van begin tot einde. Weliswaar soms maar na enkele dagen als ik er tijd kon voor nemen en dan genieten… Hopelijk vind je iets waar je geen Facebook of dergelijke voor nodig hebt. Daar wil ik liever niet aan… 1 of ander geheugensteuntje, bvb let op: yeti heeft iets gepost, zou ook leuk zijn. Ik ben in “blijde afwachting”.

  4. Jan de Roo says:

    Ik lees altijd met veel plezier je vele omzwervingen en belevenissen !!!!!
    Hopelijk kan ik je op een of andere manier blijven volgen.

    Jan

  5. Agnes says:

    Hopelijk kunnen we je doen en laten op deze aardbol in de toekomst nog wat volgen. De foto’s zijn altijd bijzonder mooi, het verhaal erbij altijd interessant.
    ‘t Is altijd fijn om van jou iets te vernemen…bedankt om het te delen :-)

  6. Tjerk says:

    Hej Wouter,

    ik ontmoette je in de Zweedse les iets meer dan een decennium geleden, 2005 of zo. Toen ik je naam een paar jaar later in de krant of zo oppikte ben ik altijd je blog blijven volgen (en volledig lezen :-). Ik heb het altijd heel inspirerende verhalen gevonden om zelf (op een iets bescheidener manier) blijvend er op uit te trekken in de natuur…

    Hopelijk kan ik je wedervaren op een andere manier volgen. Ik hoop ook dat het geen Facebook word, want daar hou ik me ver van. Waarom niet gewoon terug een blog op je website? Dan kun je foto’s en tekst mixen zoals je wil of de foto’s onderaan een entry toevoegen. Het tijdschema is dan ook vrij.

  7. Tim Pleijte says:

    Hoi Wouter,

    Misschien een gekke vraag via deze weg, maar ik heb verder geen e-mail adres o.i.d. van je. Wellicht dat je me nog kent, we zijn o.a. samen bij Alke Staal geweest voor de EMI.
    Binnenkort gaat een collega van mij met pensioen en ik wil hem een speciaal cadeau geven.
    Daar zou ik jou hulp bij kunnen gebruiken. Als je dit ziet zitten wil je dan contact met mij opnemen?

    Groeten Tim Pleijte

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>